Recenzje płyty Południowe impresje, Jacek Grekow clasyczny akordeon

Review by: Robert Stead - The Classical Free-Reed

CD Review: Grekow Jacek: Southern impressions

Review by: Robert Stead (The Classical Free-Reed ) IX 2007

Southern impressions is Grekow's latest recording. As stated in the CD liner: “As the title of Jacek Grekow's album suggests, the music registered in it is in different ways connected with the South and more precisely with the mediterranean culture”. Two of the composers hail from the North, but their compositions have their origins in the South. The tarentella is a traditional southern Italian dance and the toccata originated in northern Italy.

The passion of the first three Spanish works is offset by Satie's spartanesque and elegant Gymnopedie No. 1. Grekow's layed-back and subdued rendering creates a soothing atmosphere. This atmosphere is shattered by Ole Schmidt Toccata for Accordion No. 2--the only contemporary piece offered here, and the only piece written solely for the accordion. Toccata for Accordion has a frenetic energy that commands the attention of the listen and taxes the endurance of the performer. Grekow maintains the energy and drive throughout the piece. I found his interpretation of Rameau's L'Egyptienne interesting. Mie Miki recorded this piece on her “French Baroque Music” album. The recording is wonderful—and fast. For whatever reason, the sound engineer used a very deep reverb effect. Because of this, some of the details of the Miki recording are lost to the listener. Grekow instead decided to use a slower tempo and very little reverb effect. The result—an extremely clear recording that allows the listener to focus on the voices. I always enjoy Scarlatti transcriptions for the accordion. I was not disappointed with the three presented here. It appears that Grekow wanted to distinguish the pieces by tempo since each piece is progressively faster. Wieniawski's Tarantella seems a fitting conclusion as well as an introduction to Jacek Grekow's other CD's. The Tarantella, of course, is a traditional dance that has been recast into a classical form. It just this type of recasting of tradition into new forms that distinguises Grekow's work outside of the classical stage.

***

Review by Joan Cochran Sommers - Accordions Worldwide

Review by Joan Cochran Sommers - 28 March, 2008 (Accordions Worldwide)

http://www.accordions.com/index/art/cd_08_03_28.htm

Southern Impressions has one of the most beautiful CD covers of any I have seen on an accordion recording. It is not only of a gorgeous young woman but it is also extremely intriguing and inviting; one cannot help but want to listen to the music inside! The designer should be very pleased for the concept; in my opinion, it really works.

(...)

Mr. Grekow is a fine player and this CD is absolutely worthy of your attention. It has many fine qualities for study and enjoyment. It is recommended without qualification.

***

Recenzja z Radia Białystok

Radio Białystok – audycja “Trochę Kultury” - o płycie CD “Southern impressions”

Recenzja z GW

Review by Stanisław Olędzki

Lwia część repertuaru akordeonowego to transkrypcje utworów pierwotnie przeznaczonych na zupełnie inne instrumentarium. Akordeon - bardzo późny wytwór kultury muzycznej - kiedy ugruntował swój status pełnoprawnego instrumentu, istniała już obszerna literatura koncertowa z okresu ponad trzech stuleci. Okazał się instrumentem niezwykle wszechstronnym; potrafi brzmieć jak najwspanialsze organy barokowe w kompozycjach J. S. Bacha i jak srebrzysty klawesyn (utwory Jeana-Philippe’a Rameau i Domenica Scarlattiego). Jacek Grekow również pokazuje, że na akordeonie dobrze brzmią utwory hiszpańskie, pierwotnie skomponowane na fortepian, w których zresztą można dosłuchać się echa brzmień gitarowych. Co więcej, kończąc płytę przebojem wiolinistyki romantycznej – Scherzem-Tarantellą Henryka Wieniawskiego zdaje się potwierdzać tezę, że akordeon jest prawdziwym kameleonem wśród instrumentów. Przywołam tu słowa profesora Zbigniewa Koźlika, wybitnego akordeonisty, u którego Jacek Grekow kończył studia: „…jaki jest akordeon? Nie wyeksploatowany pokład barw, jakby organy, instrument dęty, może śpiewać jak skrzypce i w ogóle upodabniać się do każdego instrumentu”.

Zgodnie z tytułem albumu Jacka Grekowa, zarejestrowana w nim muzyka łączy się w różny sposób z Południem, a mówiąc ściślej z kulturą śródziemnomorską. Na pierwszych trzech ścieżkach znalazły się utwory ewokujące samą esencję klimatu iberyjskiego. Erik Satie, ekscentryczny Francuz piszący utwory „w kształcie gruszki” w pierwszej Gymnopedii nawiązuje do antycznej Sparty, gdzie gymnopediami nazywano igrzyska gimnastyczne, a także sportowe tańce.

Sonaty Domenica Scarlattiego, powstały w ostatnim dwudziestoleciu życia tego Włocha, gdy pracował jako klawesynista na dworze w Madrycie. Ani on, ani królowa grywająca je z upodobaniem nie przypuszczali, że ćwierć tysiąclecia później zyskają tak wielką popularność i że zawładną także akordeonem.

Italia jest ojczyzną zarówno tarantelli jak i toccaty. Dlatego jedyna na tej płycie oryginalna akordeonowa kompozycja - Toccata duńskiego twórcy Ole Schmidta, również ma poniekąd południowy rodowód. Najdalej na południe wysunięta jest w tym albumie L’Egyptienne Jeana-Philippe’a Rameau, pochodząca z tego samego zbioru utworów klawesynowych, co słynne miniatury La poule (Kura) i La rappel des oiseaux (Śpiew ptaków).

Stanisław Olędzki